Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΗΛΙΟΣ

Ο Όμηρος και ο Ησίοδος διδάσκουν στα έπη τους ότι το μη-αναπαραστάσιμο και μη-προσδιορίσιμο ΧΑΟΣ είναι η μήτρα του Παντός. Λίγους αιώνες αργότερα ο ΦΙΛΟΛΑΟΣ ο Πυθαγόρειος υποστήριξε ότι, πέρα από τον ορατό ήλιο, υπάρχει ένας αλος ΑΟΡΑΤΟΣ, γύρω από τον οποίο κινείται το Σύμπαν (ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΟΡΑΤΟ ΠΥΡ). Ο Πλάτων, θεωρώντας ότι ο Λόγος είναι η Πηγή του Παντός, μετέφερε τον αόρατο ήλιο των Πυθαγορείων στο Κέντρο της Γης. Αυτός ο ΜΑΥΡΟΣ ΗΛΙΟΣ (Sol iger) που βρίσκεται στο Κέντρο της Γης αποτέλεσε τον πυρήνα του αποκρυφιστικου δόγματος της Ελληνιστικής Αλχημείας. Ωστόσο στα ΜΥΣΤΗΡΙΑ διατηρήθηκε το Πυθαγόρειο (κι όχι το Πλατωνικό) Κοσμοείδωλο κι έτσι υποστηρίχθηκε ότι η Ψυχή στην Πορεία της μετά θάνατον, περνά τους Πλανήτες για να ανέλθει πέρα από την Σφαίρα των απλανών στον Αόρατο Ήλιο που «κατοικεί» η θεότητα και οι Αγγελικές Δυνάμεις (ΑΦΑΝΗΣ ΗΛΙΟΣ).