Ο ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1919-1925

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΜΕΛΕΤΗ εξετάζει τον εξισλαμισμό των Ελλήνων της Μικράς Ασία που είτε δεν ήθελαν, είτε δεν κατάφεραν να φύγουν, είτε εγκαταλείφθηκαν κατά την περίοδο 1919-1925, με βάση τις ιστορίες και την αφήγηση των ανθρώπων που βίωσαν αυτά τα γεγονότα, αλλά και τα αποστάγματα των αναμνήσεών τους. Στο έργο αυτό, που κινείται μέσα στο πλαίσιο της προφορικής ιστορίας, αξιοποιείται κυρίως η δύναμη της μικροαφήγησης και όχι τόσο της μακροαφήγησης. Επομένως, χωρίς γενικεύσεις, η προσέγγιση των αναμνήσεων που είναι κρυμμένες στο μυαλό των ανθρώπων αποκτά ιδιαίτερη σημασία.Μέσα από συνεντεύξεις με 6 ανθρώπους, αναδύθηκε μια ενότητα στην αφήγηση, η οποία επεδίωκε να κατανοήσει την ενθύμηση και συνάμα τη λησμονιά. Η έρευνα πεδίου διενεργήθηκε κυρίως στην Άγκυρα και τη Σμύρνη. Κάποιοι από τους συμμετέχοντες στις συνεντεύξεις ήταν παιδιά αυτών που βίωσαν τα γεγονότα, ενώ κάποιοι άλλοι ήταν εγγόνια τους. Οι εμπειρίες της μετανάστευσης, της παραμονής, του εξισλαμισμού, της αφομοίωσης και της πολιτισμικής ενσωμάτωσης ανιχνεύθηκαν στο χρονικό πλαίσιο πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την «ανταλλαγή πληθυσμών».