Η Φωτογραφία, για τον Ρολάν Μπαρτ, είναι το απόλυτο Μερικό, η υπέρτατη Τυχαιότητα, η Ευκαιρία, η Συνάντηση, το Πραγματικό, στην ενδελεχή έκφρασή του. Μια «οντολογική» επιθυμία τον είχε κυριέψει σχετικά με τη Φωτογραφία. Μέσα από αυτά τα κείμενα προσπαθεί να μάθει τι είναι «καθ' εαυτή», ποιο ουσιαστικό γνώρισμα την ξεχωρίζει από την κοινότητα των εικόνων.