Ο ΗΡΩΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Από τα βάθη της μυθολογικής παράδοσης ως σήμερα ο ήρωας αποτελεί εξέχον χαρακτηριστικό της κοινωνικής διάρθρωσης, αλλά και της θρησκευτικής αντίληψης των ανθρώπινων κοινωνιών. Είναι ένα αρχέτυπο, ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που εμπλουτίζεται διαρκώς από τη δράση ξεχωριστών προσωπικοτήτων και προβάλλει στον εξωτερικό κόσμο με έναν ημιθεϊκό, τοτεμιστικό χαρακτήρα. Φέρει εγγενώς τα στοιχεία της λύτρωσης, της εξύψωσης και της μετουσίωσης, δηλαδή μία θεραπευτική επίδραση για το άτομο, τη φυλή, την παγκόσμια κοινότητα. Ο ήρωας δεν είναι κάποιος νεκρός με γνωστό όνομα, δε μνημονεύεται με ταφικούς αγώνες. Ο τίτλος του δεν αντιστοιχεί σε κάποια προσωπικότητα, αλλά σε ένα αξίωμα που ορίζεται από τις λειτουργίες του και επιδέχεται εκπλήρωσης από μια σειρά αντιπροσώπων. Είναι μια ζωντανή πραγματικότητα που περιμένει τον καθένα μας για να ενσαρκωθεί πάνω στο πρόσωπο της γης.