Ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ

Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει πως μισή ίντσα κερί θα χρειαζόταν τόση ώρα για να καεί; Τ' αυτιά μου όλη αυτήν την ώρα ήταν τεντωμένα, περιμένοντας ν' ακούσουν τον υπόκωφο καλπασμό των Κοζάκων που έρχονταν για να μας σκοτώσουν. Το είχα πάρει σχεδόν απόφαση πως το κερί θα πρέπει να είχε σβήσει, όταν ακούστηκε ένας κρότος σαν κανονιά. Η πόρτα που μας χώριζε από την αποθήκη έγινε θρύψαλα και μας περιέλουσε μια βροχή κομματιών τυριού, γογγυλιών, μήλων και σανιδιών από τα σεντούκια. Τρέξαμε να βγούμε έξω, παραπατώντας σκουντουφλώντας, μέσα στον πυκνό καπνό, πάνω σε όλων των ειδών τα μπάζα.