Ο ΚΑΒΑΦΗΣ

Η εργασία αυτή δεν έχει την αξίωση ολοκληρωμένης μελέτης του ποιητικού έργου του Κ.Π. Καβάφη, ούτε είναι πλήρως ιστορημένη βιογραφία.Περιστρέφεται στα πρώτα χρόνια που παρουσιάστηκε ο αλεξανδρινός ποιητής -εποχή λίγο γνωστή στους πολλούς- και περιγράφει το εχθρικό κλίμα και περιβάλλον, μέσα στο οποίο άνθισε η ξωτικά αυτή και μοναδική στην ιστορία μας, ποίηση της παρακμής. Από τους πολυάριθμους και βαθείς μελετητές του έργου αυτού, δεν αναφέρεται παρά σ αυτούς που η μαρτυρία τους ήταν απαραίτητη και κυρίως στους σχολιαστές και κριτικούς που έγραψαν πριν το θάνατό του και συνέτειναν στην επιβολή του καβαφικού έργου στο πανελλήνιο.Ασχολείται επίσης, πιο συστηματικά και επισταμένα -για λόγους ιστορικής αλήθειας- με την ανασκευή της μελέτης του Τίμου Μαλάνου, της οποίας η πρώτη έκδοση έγινε στα 1933 και παρουσίασε παραμορφωμένο από θεληματικές παρερμηνείες, ανακρίβειες και κακόπιστες κρίσεις, το ποιητικό έργο, το οποίο διατείνεται ότι «αναλύει αντικειμενικά» και μειωμένο τον άνθρωπο, στον οποίο αποδίδει αυθαίρετα, προθέσεις, σκέψεις και πράξεις, που υπάρχουν μόνον στην φαντασία και στην ψυχή «του πρώτου διδάξαντος».