Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ

Ο ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΣΧΕΔΟΝ ταυτόσημη εμβληματική μορφή του Ακέφαλου είναι δύο από τα πλέον έκτυπα μορφικά "συμπτώματα" της "κρίσης των συμβόλων", πού χαρακτηρίζει την τέχνη καί τη λογοτεχνία των τελευταίων κυρίως χρόνων του μεσοπολέμου. Η πλέον σαφής ένδειξη της σύνδεσης των μορφών αυτών με το κλίμα της εποχής είναι ή ίδια ή αμφισημία της συμβολικής λειτουργίας τους. Ο Μινώταυρος κατεδαφίζει το μύθο του ήρωα, αλλά γίνεται ό ίδιος πρωταγωνιστής σε μια νέα σκηνή όπου κυριαρχεί ή ύβρη, ή βία καί ή καταστροφή. Πρόκειται ίσως για ανατρεπτική καί οριακή αντίδραση σ' αυτή την ακατανίκητη "νοσταλγία των αρχετύπων" πού αρχίζει να κυριεύει -κοντά στίς παραμονές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου- την άλλοτε ρηξικέλευθη στους στόχους της, καλλιτεχνική πρωτοπορία.