Ο ΟΥΜΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ

Θέλοντας και μη όλοι μας είμαστε παιδιά του Διαφωτισμού ‒ αποπαίδια για την ακρίβεια αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι ότι ο Διαφωτισμός είναι το τοτέμ της νεωτερικότητας και της μετανεωτερικότητας. Κι όποιος, έστω, αναρωτηθεί για την κληρονομιά του, κατατάσσεται στους παρίες του κόσμου ετούτου.Γι’ αυτό και συνιστά τόλμημα από μέρους του καθηγητή Martin Xavier η κατάδειξη ότι η απανθρωπία κι οι ολοκληρωτισμοί που την διακονούν είναι σαν τον Διάολο: έχουν πολλά ποδάρια. Και πολλούς προγόνους που, διόλου συμπτωματικά, είναι πρωθιερείς της νεοφανούς θρησκείας του Διαφωτισμού.Αν όμως μείνουμε στον σκανδαλισμό για την γενεαλογία του κακού, θα έχουμε κάνει μισή δουλειά. Αλλάζοντας φανέλες, δεν αλλάζεις και παιχνίδι. Παίζεις το ίδιο παιχνίδι, στο ίδιο γήπεδο με τους ίδιους κανόνες.Το ζήτημα, κατά την κρίση μου, δεν είναι να παίξεις καλή μπάλα σε αυτό το γήπεδο. Το ζητούμενο είναι να σκάσεις την μπάλα!Και σε αυτή την κατεύθυνση το μικρό αυτό δοκίμιο, νομίζω, μας κλείνει το μάτι!