Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ Ο ΦΤΩΧΟΣ

Θα αφηγηθώ μια ιστορία όπως μου την είπε κάποιος που την είχε ακούσει από τον πατέρα του, ο οποίος την είχε ακούσει από τον δικό του πατέρα, που κι αυτός την είχε ακούσει από τον δικό του πατέρα - και ούτω καθεξής, όλο και πιο πίσω, τριακόσια χρόνια και περισσότερα, η ιστορία να πηγαίνει από πατέρα σε γιο κι έτσι να διατηρείται ζωντανή. Ίσως να είναι πραγματική ιστορία, ίσως να είναι απλώς ένας θρύλος, παράδοση. Μπορεί να συνέβη, μπορεί και να μη συνέβη: όμως, θα μπορούσε να είχε συμβεί. Ίσως τα παλιά τα χρόνια να την πίστευαν οι σοφοί και οι μορφωμένοι. Ίσως, πάλι, να την αγαπούσαν και να την πίστευαν μόνο οι αγράμματοι και οι απλοϊκοί άνθρωποι.