Ο ΡΗΓΑΣ ΚΑΙ Η ΡΟΖΑΛΙΑ

Μια μέρα που οι αλκυονίδες κλωσούσαν τα αβγά τους, τα δυο αδέλφια επωφελήθηκαν από τη χειμωνιάτικη λιακάδα και βγήκαν από το σπίτι. Κατέβηκαν στην αυλή και άρχισαν το παιχνίδι. Ξεκίνησαν από το κυνηγητό και σύντομα έφθασαν στο κρυφτό. Ήταν η σειρά του Ρήγα τώρα να τα φυλάει και της Ροζαλίας να κρυφτεί, να βρει την τέλεια κρυψώνα. Ο Ρήγας, έβαλε τις παλάμες του στον κορμό μιας γέρικης καρυδιάς που είχαν στην αυλή, δίπλα στη βρύση και στήριξε πάνω το κεφάλι του. Ύστερα έκλεισε τα μάτια του κι άρχισε να μετράει αργά μέχρι το εκατό: Ένα... Δύο... Τρία...”. Και ο ήχος από την αρίθμηση του Ρήγα, σκέπαζε κάθε άλλο ήχο. (...)