ΩΧΡΑ ΥΠΟΚΟΣΜΗ

Domenica Πάντα η Κυριακή θα επανέρχεταιάπιστη κι ακριβήςμε κλαπατσίμπαλα γύρω της σωρόπλατεία σύγκορμη χορό να σέρνειμε σφαλισμένα βλέφαρα ρολά κατεβασμέναστα μάγουλα ν' απλώνεται κόκκιν' η παύση.Πάντα η Κυριακή θα επανέρχεταισεμνή και ξελογιάστραστο στήθος των γερόντων μια καμπάναμια εκδρομή στου έρωτα το άλσοςπερίπολος στα έρημα θρανία βαθιά σιωπήdomenica σταλαγματιά στα χείλη διψασμένων.Πάντα η Κυριακή θα επανέρχεταιdomenica, domenica, έξαλλη θα φωνάζει γυναίκα ετοιμόγεννηώρες πρησμένες την βάρδια σου θ' ακολουθούν domenicaάφθονο τ' άρωμα και το μετάξι στο έλεος του δρόμουdomenica μια ευκαιρία πάντα θα 'σαι στους αιώνεςγια πονεμένες προσευχές κι αδέσποτα γλυκά φιλιά. Μου 'λαχε βορεινό, domenica, κελί καιμια φορά την εβδομάδα σωτήριες επισκέψεις,πόνα και με που αβάφτιστος γυρνώ από μητέρα σε μητέρα,η ώρα η καλή, domenica, στην ώρα της θα 'ρθεί,σειρά κι οι πεθαμένοι βουβοί κεράκι περιμένουνγι' αυτό η Κυριακή πάντα θα επανέρχεται.