Δάκρυα πλημμύρισαν/την ξέπνοη ψυχή./Δάκρυα, σταγόνες αλατιού/παρμένα από τις γύρω αλυκές,/στέγνωσαν στον ήλιο./Δάκρυα βροχής ξέβαψαν ταχρώματα/στα φιλμ των ερώτων/που γυρίστηκαν στο πορφυρό φως/με απεικονισμένες μορφές,/με βουρκωμένες αγκαλιές./Θόλωσαν τα βλέμματα της αγάπης./Μόνο δάκρυα, αλύτρωτα δάκρυα.../Στο δέος του ναού που κολυμπά/στα δάκρυα του Αιγέα./