Ο συγγραφέας στο βιβλίο του θεωρεί το έπος του Οδυσσέα ως προϊόν της μετάβασης από την προλογοτεχνική μορφή του παραμυθιού στην έντεχνη μορφή της λογοτεχνίας και κάνει προσιτές στον αναγνώστη τις ιδιαιτερότητες αυτού του αριστουργήματος της αρχαίας ποίησης: την αρχαϊκή σκέψη σχετικά με τον χώρο, τη νέα αντίληψη για το περιβάλλον και το τοπίο, τη διάσταση του ψυχικού κόσμου και τα θέματα που αναφέρονται στο ανθρώπινο πεπρωμένο και στην πορεία του ανθρώπινου βίου, και φυσικά τον έξοχο κόσμο των θεών και των ηρώων, των μάγων και των τεράτων.