ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Α ΠΟΤΑΜΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ Αυτός που εργάζεται στο όνειροΞεκινά απ’ την ΑσκληπιούΚαι κατηφορίζει στις γκρίζες ζώνες της Ιπποκράτους.Τα βιβλιοπωλεία έχουν στα μέρη της ΑθήναςΧτισμένη την ιστορία της Ευρώπης.Η Ευρώπη και τα στενά νερά του ποταμού του ΛονδίνουΣτάζουν στο ΤανίνηΒρέχουν και διαβρώνουν την ΙσαύρωνΠοτίζουν τα νεράντζια της Διδότου.Οι κούφιοι γεμάτοι άνθρωποιΑφουγκράζονται τον καπιταλισμό μας.Έχουμε χτισμένη στην παλάμηΕνός απογεύματος στην ΜπενάκηΤον χάρτη της ΠράγαςΚαι τον τυφλό εραστή του αίματος,Τον κουρέα της σκοτεινής πολιτείας.Όλοι κάθονται παρέα στου ΒολανάκηΚαι στην Μπιμπλιοτέκ.Κι είναι και κείνος ο χείμαρροςΠου κατεβαίνει την ΙπποκράτουςΟ χείμαρρος των ονομάτων.Με ένα ευρώ παίρνεις ΜπρεχτΗ Σαλώμη και η γλυκιά επωδόςΦτάνουν το ένα ευρώ.Και ο Σηκουάνας όλων των ποιητώνΑφρίζει στα φανάρια της ΣόλωνοςΚαθώς κατεβαίνειΒρέχοντας το Youth HotelΚαι τον συμπαντικό μου έφηβο του Ποδηλάτου.Ένας παράλογος παπάςΚάθε μέρα αγοράζει προφιτερόλ απ’ το ΠορτατίφΜιλώντας για την Παναγία των ΠαρισίωνΣαν να είναι τουρτίτσα με σχήμα καμπάνας.Αυτός είναι ένας άγιος που ήρθεΑπ’ το ψηλό φλογοβόλο κερίΤης ευρωπαϊκής χαβούζας.Αυτός είναι ο χριστιανός που φιλάει τ’ αγιασμένο πτώμα.Πτώμα εσύ, πτώμα εγώΕσύ που άφησες τον τόπο σου,Διασχίζοντας τη φτώχεια και τα σύνορα,Η καρδιά που έρχεται από την άλλη πλευρά.