ΟΡΥΜΑΓΔΟΣ

1993. Ο Εντουάρ Μπαλαντίρ είναι πρωθυπουργός της Γαλλίας κι ετοιμάζεται να κλέψει από τον επί τριακονταετία φίλο του Ζακ Σιράκ την προεδρία της Δημοκρατίας, που ο τελευταίος φιλοδοξεί να κατακτήσει στις εκλογές του 1995. Στο προεδρικό μέγαρο των Ηλυσίων, ο Φρανσουά Μιτεράν βάζει τις τελευταίες πινελιές στο μύθο του. Ο Ξαβιέ Μεζονέβ, βουλευτής, δήμαρχος του Ουλέν και γιος του προέδρου της Γερουσίας, βρίσκεται μπλεγμένος σ' ένα σκάνδαλο λόγω της σεξομανίας του. Ο Μανί, ο αποκαλούμενος Μουνόψειρα, τρυπάει με θανάσιμη δόση ηρωίνης μια από τις πουτάνες που προστατεύει στη συνοικία Περάς της Λυόν. Ο Σεκοντί και οι άντρες του της Διεύθυνσης Επίβλεψης της Επικράτειας παρακολουθούν έναν ανακριτή. Ο Βιντσέντε Ντι Κάνιο, Λυονέζος νονός, διαχειρίζεται τους κουλοχέρηδες και τα φρουτάκια του. Η Λέα ερωτεύεται ένα κάθαρμα. Και οι καιροί δεν είναι καθόλου αθώοι. Ο "Ορυμαγδός" είναι ένα επικό νουάρ μυθιστόρημα. Με γλώσσα κοφτή και κοφτερή, εικονογραφεί την παράνοια της εξουσίας. Στη δίνη της συναντιούνται το πεπρωμένο ενός μπράβου του υποκόσμου, ενός πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών της Γαλλικής Δημοκρατίας και μιας δημοσιογράφου. Οι αθώοι παρασύρονται και συνθλίβονται από ένα μανιασμένο ωκεανό. Όταν καταλαγιάζει ο ορυμαγδός, αναδύεται σαν όνειρο ο λυτρωτικός ορίζοντας. Συνδυάζοντας μυθοπλασία και πραγματικά εγκλήματα που έχουν χαραχτεί στη γαλλική συλλογική μνήμη, αυτό το ιστορικό και πολιτικό νουάρ μυθιστόρημα μας μιλάει για τη Γαλλία της τελευταίας τεσσαρακονταετίας.