ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1836-2005) ΤΟΜΟΣ 2

ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ (1926-2005) Η γενικώς επικρατούσα γνώμη, ότι το Πανεπιστήμιον Αθηνών παρουσιάζει πολλάς ελλείψεις και ότι δεν ανταποκρίνεται εις τον προορισμόν του είναι ορθή. Οι φοιτηταί εισέρχονται ακατάρτιστοι, η πειθαρχία των δεν είναι η προσήκουσα, η διδασκαλία είναι ελλιπής, αι εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου ανεπαρκέσταται, αι τμηματικαί και αι επί πτυχίω εξετάσεις δεν δίδουν τα αποτελέσματα, τα οποία προσδοκώνται. Οι καθηγηταί δεν έχουν όλα τα αναγκαία μέσα διά να αναπτύξουν τα μαθήματά των, αναγκάζονται δε ενίοτε να κατατρίβουν τας δυνάμεις των και εις πράγματα ξένα προς το Πανεπιστήμιον και ολίγοι εξ αυτών έχουσιν ή και ευρίσκουσι την ευκαιρίαν να καλλιεργούν την επιστήμην και να δημοσιεύουν πρωτοτύπους εργασίας. Από το υπόμνημα του Κ. Καραθεοδωρή «Περί του Πανεπιστημίου Αθηνών» (1930)