ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Ο Άλντους Χάξλευ συναντά τον Δρ Χάμφρυ Όσμοντ ένα μαγιάτικο πρωινό του 1953. Η μεσκαλίνη ανοίγει διάπλατα τις θύρες της ενόρασης και ο Χάξλευ μένει έκθαμβος απ' όσα βλέπει και αισθάνεται. Είναι η εποχή που οι διάφορες ψυχεδελικές ουσίες απομονώνονται μέσα από τα φυτά που από τα πανάρχαια χρόνια χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι για να διευρύνουν και να μεταβάλλουν τη συνείδηση και αντιληπτότητά τους. Ικανοί χημικοί με πρωτεργάτη τον Άλμπερτ Χόφφμαν αναλαμβάνουν τη σύνθεση των χημικών ενώσεων. Ικανοί ψυχίατροι αναλαμβάνουν την εξερεύνηση του ανθρώπινου πνεύματος χρησιμοποιώντας τις χημικές ουσίες σαν ένα μικροσκόπιο της ανθρώπινης ψυχής. Ο Άλντους Χάξλευ ανάμεσα σε τόσους επιστήμονες, με γνώσεις όμως που ξεπερνούν τα όρια της επιστήμης, προσπαθεί να απαντήσει στο τόσο πολυσυζητημένο από τότε ερώτημα. Πετύχαμε τη διεύρυνση της συνείδησης, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε από εκεί κι ύστερα; Η αλληλογραφία του κυρίως με τον Χάμφρυ Όσμοντ, οι ομιλίες του σε επιστημονικά συνέδρια και τα βιβλία του φανερώνουν μια αστείρευτη έμπνευση, ένα τεράστιο πλούτο από ιδέες για πιθανές εφαρμογές και χρήσεις των θαυματουργών ελιξηρίων.