Θα 'ρθει ο καιρόςπου με άθικτη ορμή παιδιούθα καλωσορίσεις γυμνό τον εαυτό σουστις πέτρες θα ευωδιάζει ο χρόνοςβιολέτες, γαρδένιες, ανθόφυλλαμανταρινιάςστα δάπεδα θα ιχνογραφούνταιλασπωμένα ίχνη παλαιώνασύνταχτων ιστοριών.Υπό αναθεώρησηθα ξανασυστηθείς με σέναφαρδιές σκέψεις ενσαρκωμένεςσε αθώα παιχνίδιαπου δεν θέλουν να πεθάνουν.Πατάς, επιτέλους, την αυλήκι αυτή γίνεται ο κόσμος όλοςτερπνό φυλαχτό μνήμηςστο λακκάκι του λαιμού στριφογυρνά.