ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΒΟΥΔΑ

Η σύγχρονη αρχαιολογία, ιστορία και φιλοσοφία αναγνωρίζει ένα διακριτό φιλοσοφικό ρεύμα που χαρακτηρίζεται με τον όρο Ελληνο-Βουδδισμός (Graeco-Buddhism) και με πυρήνα του περιοχές της κεντρικής Ασίας και της ινδικής υποηπείρου, εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Άπω Ανατολή. Παράλληλα η ιστορία των εικαστικών τεχνών επίσης διακρίνει μία ιδιαίτερη μορφή καλών τεχνών που χαρακτηρίζεται με τον όρο Ελληνο-Βουδδιστική Τέχνη (Graeco-Buddhist Art) και αναπτύσσεται από την εποχή του Αλεξάνδρου έως τον VII μεταχριστιανικό αιώνα, οπότε και περιθωριοποιείται με την είσοδο των Αράβων και του Ισλάμ στην κεντρική Ασία και την ινδική υποήπειρο. Το ζητούμενο της ιστορικής και αρχαιολογικής, αλλά και της εικαστικής έρευνας εστιάζεται στο εάν και κατά πόσον η εξέλιξη αυτή αποτελεί ένα συγκυριακό διαδραστικό φαινόμενο που προκύπτει λόγω της επαφής διακριτών πολιτιστικών και πολιτισμικών παραγόντων ή δημιουργείται σκόπιμα υπακούοντας σε άλλα και εντελώς διαφορετικά κριτήρια.