ΠΩΣ ΔΕΝΟΤΑΝ ΤΟ ΑΤΣΑΛΙ

ΤΑ ΠΙΚΡΑ ΜΕΓΑΛΑ ΩΡΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Μοιάζει ατελείωτη η δημοσιογραφική -και η άλλη- πορεία του ανθρώπου που έγραψε αυτό το βιβλίο. Η «άλλη» που ξεκίνησε, στη σκοτεινή και φοβερή καταχνιά της Κατοχής, από το Σανατόριο-Φυλακή «Σωτηρία» και η δημοσιογραφική που ξεκίνησε πριν από 786 μήνες περίπου, την 'Ανοιξη του 1947, από το «Ριζοσπάστη» του Κ. Καραγεώργη. Ότι αυτή η πορεία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, απλώς δείχνει ότι υπήρξε χαλκέντερη η μανιάτικη και μακεδονική φύτρα του. Ότι η δημοσιογραφική πορεία του, συνεχίζεται χωρίς διακοπή, χωρίς «ταξίδια» σε άλλους γειτονικούς χώρους, με παράδοξα, ενίοτε και δύσκολα σκαμπανεβάσματα, σε δύο ίσως, δεκάδες εργοδότες, χωρίς συμβιβασμούς, όμως και πάντοτε χωρίς παρωπίδες, είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος. Ένα πανόραμα της ελληνικής-αθηναϊκής δημοσιογραφίας, επιτυχίες και λάθη, πόλεμοι και διώξεις, εξήντα χρόνια δημοσιογραφία, μια ζωή δια πυρός και σιδήρου δηλαδή. Ο δημοσιογράφος Αγαμέμνων Φαράκος με το βιβλίο του «Πώς δενόταν το ατσάλι» (εκδόσεις Ιωλκός, 2009) καταγράφει μέσα από τις μνήμες του την ιστορία του ελληνικού Τύπου απ' το 1945 και τις σημαντικότερες στιγμές της σύγχρονης Ιστορίας της Ελλάδας, από την Κατοχή μέχρι το Γέρο της Δημοκρατίας και από τη Χούντα των συνταγματαρχών στην οικονομική κρίση του σήμερα.