ΠΟΥΕΝΤΕ

Πουέντεθα πει θα σε ξαναδώστην απέναντι κρεμάμενη άκρηκαι δεν θα είσαι παρά ανάστροφα εγώ.Δεν πρόλαβα να σου το πωλυγίζει ο χρόνοςμα δες μεόσο ταλαντώνομαιτόσο αναδιπλώνεταικαι είσαι μόλις ένα σάλτο μακριά.Κοίτα μετα μαλλιά μου άφησα και άσπρισανκαι κουβαλώ μαζί μια κιμωλίαστο τσιμέντο μονάδεςτα χρόνια σε συγχορδίεςέμαθα και τα μετρώσε στάλες βροχήςστη θημωνιά-κεφάλι μου. Πουέντεθα πει είμαστε τρεις.Αυτός ο μέσος αφανήςκαι ιχνηλάτηςκαι στα παιχνίδια μαςκαι στην τραμπάλαο Ζυγιστής.Δεν υπολόγισε το ύψοςπως φοβάσαι.Πως της γης το ρίγος τρέμω.Κι αν δεν με βλέπεις, με ακούςαπέθαντη η φωνήνανουρίσματα θα σου τραγουδώακόμα μην ξυπνήσεις.Δεν πρόλαβα να σου το πωβυθίζεται στο κέντρο της η Ώρα.Αντένες οι δείχτεςουράνιες συντεταγμένες.Άκου το σπάσιμο στη φωνή μου,είσαι μόλις έναν στίχο μακριά.