ΠΡΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΕΚΡΗΞΕΙΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Η εργασία αυτή συνιστά μία συνθετική ανάγνωση του Χριστιανισμού τής Ανατολής, όχι μόνον ως θεολογικού αλλά και ως φιλοσοφικού και ευρύτερα πολιτιστικού αθλήματος-κατορθώματος. Κυρίως αναλαμβάνουμε να δείξουμε το πώς ο εκκλησιαστικός βίος τής Ορθοδοξίας και οι εκπρόσωποί της (και ως διανοητές) συγκροτούν το σύνολο των θεωριών τους με μόνιμη αναφορά στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού και στα όσα περιλαμβάνονται για τον βίο και την διδασκαλία Του στα κείμενα της Καινής Διαθήκης. Με τον τρόπο αυτό στοχεύουμε να δείξουμε ότι οι θεολόγοι-διανοητές τού Χριστιανισμού τής Ανατολής συγκροτούν τον τρόπο σκέψης τους με εφαλτήριο τον Ιησούν Χριστόν τόσο ως Υιόν και Λόγον του Θεού (υπερβατικότητα) όσο και ως ενσαρκωμένο (εμμενής ιστορικότητα). Η μελέτη αποτελείται από πέντε μέρη, το καθένα από τα οποία μπορεί να λειτουργήσει και ως αυτόνομη ερευνητική-θεωρητική μονάδα. Ωστόσο, όλα από κοινού στοχεύουν στο να προβάλλουν το πώς μέσω τού Χριστιανισμού και, ειδικότερα, της Ανατολής αναδεικνύεται το νέο ιστορικό υποκείμενο, μία άλλη δηλαδή θέαση του ιστορικού γίγνεσθαι. Το γίγνεσθαι αυτό εκφράζεται μέσω τής θεανδρικότητας που εκπροσωπεί ο Ιησούς Χριστός και εκτυλίσσεται διά τής Εκκλησίας, η οποία κατευθύνεται από το Άγιον Πνεύμα. Στο σύνολό της η διαδικασία αυτή έχει έναν τελολογικό-εσχατολογικό προσανατολισμό και παραπέμπει στην κατά χάριν θέωση του ανθρώπου. Κατά βάση πρόκειται για το πώς μέσω τής ενδελεχούς ανάγνωσης και εφαρμογής του «κατ’ εἰκόνα» ο άνθρωπος θα οδηγηθεί, τόσο προσωπικά όσο και συλλογικά, στο «καθ’ ὁμοίωσιν». Άρα, αναλαμβάνουμε να δείξουμε το πώς μέσω τού Χριστιανισμού συγκροτείται ένα αισιόδοξο ανθρωπολογικό και ιστορικό παράδειγμα.