Η μελέτη εξετάζει το λεξιλόγιο που χρησιμοποιήθηκε για τηνπεριγραφή της σχέσης μεταξύ του ελληνικού κράτους και των τριώνμεγάλων δυνάμεων, Βρετανίας, Γαλλίας και Ρωσίας, καθώς και τουςθεσμούς που οροθέτησαν τη σχέση αυτή από την εποχή τηςΕλληνικής Επανάστασης ως το τέλος του Πρώτου ΠαγκοσμίουΠολέμου. Η μελέτη αυτή επιχειρεί να καταδείξει ότι οι διεθνείςεγγυήσεις της Ελλάδας στην αφετηρία τους δεν ήσαν παράδιπλωματικό τέχνασμα, που κατόρθωνε να συγκεράσει τις επιθυμίεςτων Ελλήνων αλλά κυρίως τους ενδοευρωπαϊκούς συμβιβασμούς.