Από τα πρώτα του βήματα ο Ρόμπερτ Μίτσαμ έδινε συνεντεύξεις μόνο όταν τον πίεζε το στούντιο και επέμενε πως δεν καταλάβαινε τον θόρυβο γύρω από τους συναδέλφους του, οι οποίοι συχνά αντιμετώπιζαν σοβαρότερα τον ρόλο τους ως "αστέρες" παρά τους ρόλους που έπρεπε να υποδυθούν. Για τον ίδιο η ηθοποιία δεν ήταν παρά ένα επαγγελμά όπως όλα τα άλλα, για το οποίο, ωστόσο, πληρωνόταν καλά. Συν τοις άλλοις τον αντάμειψε και με άπειρους θαυμαστές.