Για τον ελληνισμό η έννοια της προφοράς εκ μέρους των ευπόρων, η ευεργεσία, όπως έμεινε με έμφαση ξεχωριστά γνωστή, τόσο για συγκεκριμένο τόπο όσο και σε εθνικό επίπεδο, απέκτησε εθνικής εμβέλειας υπόσταση κατά τους δύο τελευταίους αιώνες της τουρκοκρατίασε και εκείνους που ακολούθησαν , δηλαδή το 19 και τα μέσα του 20 κυρίως , με τα συμβατικά τα χρονικά άκρα της εποχής, όπως διαγράφεται στο σημείο αυτό του παρόντος πονήματος.