ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ ΜΕΡΟΣ Β

«Αν ο Δρ. Μ. ισχυρίζεται πως μπορεί κανείς να διεξάγει ψυχοθεραπεία μόνον εφόσον τον άνθρωπο τον έχει προηγουμένως εξαντικειμενικεύσει -διότι το αποφασιστικό εδώ είναι, υποτίθεται, η ίδια η θεραπεία και όχι η ύπαρξη του ανθρώπου και διότι επίσης θεραπεία δεν μπορεί να διεξαχθεί άλλη παρά εκείνη που συνιστά πρακτική κι ενεργητική τριβή με αντικείμενα, κάτι άρα αμιγώς τεχνικό-, τότε ουδέποτε μπορεί από μια τέτοια θεραπεία να προκύψει ένας υγιής άνθρωπος. [...] το καλύτερο που θα μπορούσε να βγει απ' αυτήν είναι ένα αντικείμενο πιο λουστραρισμένο.»Για 25 περίπου χρόνια, ο Μ. Heidegger διατηρούσε προσωπική φιλία και ζωντανή συνομιλία με τον ψυχίατρο και εισηγητή της "ιατρικής dasein-ανάλυσης" M. Boss. Η επαφή αυτή αποτυπώνεται στους καταγεγραμμένους από τον ίδιο τον Boss διαλόγους των δύο φίλων και στην μεταξύ τους αλληλογραφία. Στις συνομιλίες κυρίως, αλλά και στις επιστολές του προς τον Boss, ο Heidegger βαθαίνει τις αναλύσεις που διεξήγε στα σεμινάρια για ψυχιάτρους και ψυχοθεραπευτές που διοργάνωνε ο Boss για 10 και πλέον χρόνια στο Zollikon της Ελβετίας. Στο επίκεντρο των συνομιλιών και των επιστολών βρίσκονται η ενδεδειγμένη θεμελίωση της σύγχρονης ψυχιατρικής και ψυχοθεραπευτικής και η απελευθέρωσή τους από το κράτος της φυσικο-επιστημονικής αντίληψης και μεθόδου. Απώτερο δε στόχο αποτελεί μια ψυχοθεραπευτική θεωρία και πρακτική βασιζόμενη σε προσφυή, φαινομενολογική ερμηνεία της ανθρώπινης ύπαρξης.Τα κείμενα των συνομιλιών και των επιστολών παρουσιάζουν πολλαπλό ενδιαφέρον. Ο αναγνώστης θα βρει σ' αυτά αφενός πολλές επεξηγήσεις βασικών εννοιών του χαϊντεγκεριανού στοχασμού και αφετέρου πλήθος παρατηρήσεων για πολύ συγκεκριμένα ζητήματα ψυχοθεραπευτικής. Θα συναντήσει δε στις επιστολές τον φιλόσοφο ως ζωντανό πρόσωπο, με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του και την προσωπική του στάση ζωής.