ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ

Εκείνο που ενδιαφέρει στην εποχή μας είναι να καλυτερέψουμε, συγχρόνως, την νοητική και την οργανική κατάσταση της πολιτισμένης ανθρωπότητας· να εργαστούμε δηλαδή για την ανάπτυξη όντων ανωτέρων από όλα εκείνα που εκατοίκησαν ως σήμερα την επιφάνεια της γης. Η προσπάθεια αυτή είναι αναγκαία γιατί η νοημοσύνη μας δεν αύξησε συγχρόνως με το πολύπλοκο των προβλημάτων που πρέπει να λυθούν. Έτσι κινδυνεύουμε να βουλιάξουμε. Η σύγχρονη κοινωνία δεν ασχολήθηκε παρά με υλικές αξίες. Παραμέλησε τα βασικά ανθρώπινα προβλήματα, που είναι υλικά και πνευματικά συγχρόνως. Όχι μόνον δεν μας έφερε την ευτυχία, αλλά δείχτηκε ανίκανη να εμποδίσει το ξεχαρβάλωμά μας. Η κατάκτηση της υγείας δεν φτάνει. Πρέπει, επίσης, να προκαλέσουμε σε κάθε άτομο την ανώτατη ανάπτυξη των κληρονομικών αυτενεργειών και της προσωπικότητάς του· γιατί πιο σημαντική και από την ποιότητα της ζωής είναι η ίδια η ζωή.Πρέπει, λοιπόν, να βρούμε το μέσον ώστε να κάνουμε να γεννηθούν τεχνητά, σε κάθε άνθρωπο, οι λειτουργίες εκείνες, που ενώ επαυξάνουν την ικανότητά του προσαρμογής στον κοινωνικό και στο γήινο κόσμο, διευκολύνουν επίσης το νοητικό του ανέβασμα. Οι λειτουργίες αυτές εκδηλώνουνται κυρίως από το ηθικό αισθητήριο, την κρίση και την στερεότητα του πνεύματος ή αντίσταση στην τρέλα. Πηγάζουν, εξ αλλού, από την νοημοσύνη και από την διαίσθηση. Για να είναι όμως αληθινά χρήσιμοι, ο χαρακτήρας και η νοημοσύνη, απαιτούν ως υπόστρωμα την ισορροπία του νευρικού συστήματος, την οργανική δύναμη και την φυσική στις αρρώστιες ανοσία. [...] (Από τον πρόλογο του συγγραφέα)