Με αφετηρία τις γλωσσικές εκφράσεις του φόβου, στο βιβλίο επιχειρείται η ανίχνευση των δρόμων που παίρνει το βίωμα για να γίνει γλώσσα, μέσα από μια διεπιστημονική οπτική που φέρνει σε διάλογο τη γλωσσολογία με την ψυχανάλυση, χρησιμοποιώντας τη νευροεπιστημονική μαρτυρία.