Στα περιθώρια της λύπης Στα περιθώρια της λύπης- να ξερες πόσο μου λείπεις -ανθίζουν οι ώρες.Ανατριχιάζουν οι άνεμοι,φεύγουν οι μπόρες,οι καιροί αλλάζουν. Τα φώτα σβήνουνέρημη η γη.Καιρός διαβαίνει,παντού στον κόσμολάμνει σιγή.Ψυχή δεν μένει. Διαβάζεις τ άστρα.Εφτά ουρανοίλάμνουν στα μάτια μου.Εντός μου αναριγεί- ρόδο που ανθεί -φως στα κομμάτια μου.