Στραμμένη προς τα μέσα θησαυρίζω ψηφίδα-ψηφίδα τις μέρες, τα λόγια, τα χρώματα, τις εικόνες, ανασύροντας ναυάγια τις αναμνήσεις από τον Τιτανικό της παιδικής ηλικίας, πριν για πάντα χαθούν, ξανοίγοντας ιδανικές φωνές, αγαπημένες, ήχους, ρυθμούς, μυρωδιές.