Πρόκειται για κείμενα που αφορούν σε πτυχές του έργου και της σκέψης του Μάνου Χατζιδάκι. Το βιβλίο έχει και ένα αυτοβιογραφικό χαρακτήρα, καθώς ο συγγραφέας έζησε από κοντά την τελευταία δημιουργική περίοδο του Μ. Χατζιδάκι, αυτή της Ορχήστρας των Χρωμάτων. Στο σημείωμα «Αντί προλόγου», ο Π. Ανδριόπουλος αναφέρεται στον Χατζιδάκι ως «επικίνδυνο αντιεξουσιαστή».