ΤΑΡΑΓΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ

«Με το ιστορικό του Αφήγημα ο Κύπριος λογοτέχνης Γιώργος Πετούσης τολμά και μας ταξιδεύει στα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Στα χρόνια της Αγγλικής Κατοχής στο νησί του. Στο αξιόλογο βιβλίο του μας ιστορεί προσωπικά του βιώματα, μας περιγράφει ηρωικές πράξεις, θυσίες και ηρωικά κατορθώματα την περίοδο του ένδοξου απελευθερωτικού Αγώνα της Κύπρου που έγινε για την Ένωση. Θέτει όμως και εύλογα ερωτήματα. Πόσο άραγε θα ωφελούσε ή πόσο θα έβλαπτε η Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα; Ήτανή δεν ήταν το Βρετανικό σχέδιο, του 1956, βασισμένο στο Διεθνές Δίκαιο; Ποιος, τελικά ήταν αυτός ο ηγέτης που έγινε η αιτία να χαθεί, κατά πολλούς, η ανεπανάληπτη χρυσή ευκαιρία και, από δικό του ακατανόητο λάθος ή χειρισμό, να συντελεστεί η απότομη και σταθερή από τότε στροφή της Αγγλικής διπλωματίας προς την Τουρκία; Η Κύπρος, στην εθνική της προσπάθεια, στην κρίσιμη ώρα δεν αξιώθηκε να έχει ένα πολικό ηγέτη ανάλογο ενός Ελευθέριου Βενιζέλου, ηγέτη που, στα ταυροκαθάρσιά της, αξιώθηκε να έχει η Κρήτη. Η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, διερωτάται ο συγγραφέας, μετά από την ιστορική ήττα στη Μικρασία, πόσο θα ωφελούσε και θα αναπτέρωνε το εθνικό φρόνημα, πόσο περήφανους θα έκανε τους Πανέλληνες και πόσο ισχυρή, οικονομικά και στρατηγικά, θα καθιστούσε στην Ανατολική Μεσόγειο την Ελλάδα; Αν κάποια από τα πιο πάνω βάσιμα ευσταθούν, τότε η σύγχρονηΙ στορία μας, να ήρθε η ώρα να διορθωθεί ή να συμπληρωθεί; Μια που, από όσα ανάφερε σε παρουσίαση άλλου ιστορικού αφηγήματος του συγγραφέα ο ο μ. Καθηγητής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Χριστόφορος Χαραλαμπάκης , την Ιστορία με τις εσκεμμένες ή μη παραλείψεις της, ως μικροϊστορία, έρχεται να συμπληρώσει η Λογοτεχνία. Το έργο του ρεαλιστικό, γραμμένο με φλόγα, εικόνες, ένταση, διαβάζεται απνευστί και κάνει τον αναγνώστη να βιώνει τα ιστορικά γεγονότα.