Ήταν τέσσερις το πρωί όταν ο Ντεγκραέλ τελείωσε την ανάγνωση του Ταξιδιού μέσα στο χειμώνα (...) Θάλεγε κανείς πως το βιβλίο του Ουγκό Βερνιέ δεν ήταν παρά ένα θαυμαστό ανθολόγιο ποιητών του τέλους του 19ου αιώνα, μια εξωφρενική κουρελού τάσεων και ρυθμών... Ο Ντεγκραέλ ένιωσε να γεννιέται μέσα του μια θεοπάλαβη υποψία...