ΑΠΟΔΡΑΣΗΣτα όνειρα μου αρμενίζωέχω τα χέρια μου κουπιάστο φέγγος τ' άστρου ο νους πετάέχω τα πόδια μου φτερά.Ακούω τον αχό του ονείρουτην αντανάκλαση του άστρουκι αποκοιμιέμαι, έτσι θαρρώνιώθω το χάδι τ' αγεριούτου ανεμοστρόβιλου τη βίαακούω στη στέγη τη βροχήμα έχει στέγη ο ουρανός;Τις θάλασσες στους γαλαξίεςαστερισμούς άστρα κομήτεςθαυμάζω χαίρομαι φοβάμαι.Άλλα θυμάμαι από παλιάάλλα πρωτόγνωρα μου μοιάζουν.Γυρνά η ψυχή μου στο κελί τηςο ήλιος απ' τη γρίλια μου θυμίζειτου σώματος το μεροδούλι.