ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

Αν πριν λίγα χρόνια, κάποιος ευφάνταστος είχε τολμήσει να προβλέψει πως θα ερχόταν η στιγμή που κάποια ελληνική κυβέρνηση (και μάλιστα "σοσιαλιστική") θα έπαιρνε τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης που περιλαμβάνονται στο περιβόητο μνημόνιο, και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές αντιστάσεις παρά το κλίμα της γενικευμένης δυσαρέσκειας (το οποίο εντούτοις κάθε κυβέρνηση, με τον έλεγχο των ΜΜΕ, είναι σε θέση να διαχειριστεί), θα του έλεγαν μάλλον ότι είναι τρελός. Ωστόσο, στις μέρες μας φαίνεται ότι τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα προς το παρόν εκλογικεύονται και θεωρούνται από αρκετούς (και πρώτα από όλα από την ίδια την κυβέρνηση που έχει αναλάβει τη διαχείριση της κρίσης) ως αναγκαίο κακό. Βέβαια, η πολυπολιτισμική και ενοχοποιημένη νεοελληνική κοινωνία στενάζει και διαμαρτύρεται, αλλά με πολιτισμένο ακόμα τρόπο, είτε στο διαδίκτυο είτε σε συλλογικούς περιπάτους στο κέντρο της Αθήνας. Θα έλεγε κανείς ότι η εποχή μας δεν είναι πια εκείνη των "λαϊκών ξεσηκωμών" και των κοινωνικών εξεγέρσεων.