Στην πρώτη ομιλία, του Ιωάννου του Δαμασκηνού στο Γενέσιο της Θεοτόκου, αφού εκφράζεται η χαρά της οικουμένης για το γεγονός που έγινε αιτία επανόρθωσης του ανθρώπινου γένους, αναπτύσσεται με ποιητική χάρη και βαθύ θεολογικό στοχασμό η πίστη της Εκκλησίας για το πρόσωπο, τη ζωή και το ρόλο της Παρθένου στη σωτηρία του ανθρώπου. Ο ¶γιος Νικόλαος ο Καβάσιλας, αφού επισημαίνει τον ανθρώπινο χαρακτήρα της Παρθένου, θέτει τις βάσεις της ανθρωπολογικής διδασκαλίας του, στις οποίες και στηρίζει το μεγαλείο της Θεοτόκου.