ΠΡΟΣEYXH: κάτι πιο κοντινό, πιο χειροπιαστόαπό παρακάλια, αγωνία ή βιαστικές ευχαριστίες. Ίσως να ναι στάση ζωής γεμάτη ευγένεια, λεπτότητα.Ένα βλέμμα με κατανόηση και νοιάξιμο.Η γιαγιά που, με περισσή χαρά,ετοιμάζει λουκουμάδες για τα εγγόνια,με την παλιά συνταγή της μάνας της... Η ήσυχη ώραπου αγναντεύεις το πέλαγος.Όταν χάνεσαι μες στη μορφήκαι το άρωμα τού λουλουδιούκαι μπαίνεις στο θαύμαμε το κελάηδημα του αηδονιού. Η μικρή στιγμή που αναγνωρίζεις πωςτα πάντα- ορατά και αόρατα-συνδέονται μεταξύ τους. Σαν μέσα από κανάτα την πίνεις και ξεδιψάς.Γλυκιά, θεραπευτική φτερώνει την ψυχή.Και παραμένει δροσερή, τρυφερή,αθώα κι απαλή - ανάσα μικρού παιδιού.