ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ ΠΟΛΗΣ

Δεν μπορώ, αλήθεια, να καταλάβω την τέχνη, μόνο τους καλλιτέχνες. Καλλιτέχνες, με την έννοια των φωτεινών, θεραπευτών, μάγων, δημιουργών, περίεργων, εξεγερμένων, ρομαντικών, πιστών εξερευνητών υπάρχουν είτε στις σκηνές είτε σε άλλους χώρους της ανθρώπινης δραστηριότητας. Σ' αυτούς πιστεύω.Ο Γιώργος για μένα είναι ένα τέτοιο πρόσωπο.Πιστεύω σε αυτούς που έχουν την τόλμη να αμφισβητούν ή να διαλύουν, αν υπάρχει ανάγκη, το "οικοδόμημα". Πιστεύω σε αυτούς που ψάχνουν νέους τρόπους χρήσης ή και κατανόησης της πράξης και της δημιουργίας. Πιστεύω σε αυτούς που πιστεύουν στην ελάχιστη πιθανότητα.Η πραγματικότητα δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε.Μπορεί να γίνει και αυτό που ποθούμε.Τα διακριτά όρια για το τί είναι τέχνη και τί όχι, αν υπήρξαν πότε σαρώθηκαν από την αρρυθμία τής σύγχρονης υπέρ-καταναλωτικής πραγματικότητας. Μιας αδηφάγας αγοράς, που δε μπορεί πια να σεβαστεί το χρόνο και την αφιέρωση που απαιτεί η δημιουργία. Μιας αγοράς που δεν αντέχει λεπτό σιωπής.