Η λήθη κι η αδιαφορία είναι αδελφές δίδυμες. Ή όχι, είναι μάνα και κόρη, χωρίς να μπορείς να πεις ποια γέννησε ποια. Το αυγό κι η κότα. Έρχονται όμως καιροί που δεν την επιτρέπουν την αδιαφορία. Φαίνεται τότε η τρύπα, το κενό της λήθης. Και πέφτεις μέσα. Μα η φύση το κενό δε το δέχεται. Κι είναι τότε η μνήμη, η μνήμη η ελεύθερη, που ορμάει να <<βουλώσει>> την τρύπα.