Η αρμονική συνύπαρξη κάθε άστρου με τους πλανήτες του δεν είναι αποτέλεσμα συμπτώσεων – κάθε ήλιος με τους πλανήτες του δημιουργείται συνολικά και συστηματικά μετά τη συμπύκνωση της διαστρικής σκόνης, με πρώτο αποτέλεσμα ένα νέο άστρο που περιβάλλεται από ένα φλοιό αερίων και σκόνης. Σε ορισμένες περιοχές, τα σωματίδια της σκόνης αρχίζουν να συγκεντρώνονται, να σχηματίζουν ολοένα και μεγαλύτερες δομές και τελικά, με τη βοήθεια της βαρύτητας, να δημιουργούν τους πλανήτες –μετά από έναν ανελέητο πόλεμο επιδράσεων όπου επιβιώνει πάντα ο μεγαλύτερος.