ΤΟ ΚΑΠΑ ΤΟΥ ΚΟΝΔΟΡΟΣ

Οκτώ γλωσσοκεντρικά -με κυρίαρχο το παιχνίδι των λέξεων- διηγήματα που περιστρέφονται/στροβιλίζονται γύρω από ένα σύνολο γλυκόπικρων εικόνων, αυτοσαρκαστικού και απομυθοποιητικού περιεχομένου, χιουμοριστικού/ ευθύβολου παρά εύθυμου. Γιατί οι λέξεις του Μελιτά ξέρουν να κρύβονται στις λεπτομέρειες, στις έξυπνες ιστορήσεις, στην αναζήτηση παρηχήσεων, στην αποκρυπτογράφηση εννοιών. Μπορούν να διατηρούν τη ζωντάνια, να συγκινούν (βλ. το «Χώμα στα μάτια»), να πολιτικολογούν με τον «ψόφο» και την ψήφο του φασίστα Κορνήλιου Κόνδορα που ζωσμένος τη γαλανόλευκη έσπευδε να προϋπαντήσει τον «εθνάρχη», ακόμα και να φιλοσοφούν για τη ρηχότητα του κόσμου, με το στομφώδες περιπαιχτικό «εν αρχή ην το τέλος!». Από την άλλη, πολλοί χαρακτήρες του Mελιτά, ενώ παρουσιάζονται εξαρχής σκοπίμως συρρικνωμένοι και μικροσκοπικοί (π.χ. ο ήρωας με το υπονομευτικό όνομα «Σπύρος Χαλδούπης»), στην εξέλιξη του διηγήματος εύστοχα μετατρέπονται σε σκληρούς «παίχτες» που πρωταγωνιστούν σε ανατροπές. Τα διηγήματα του Χάρη Μελιτά από κοινού με τα ποιήματά του συνεχίζουν τα φραστικά, διανοητικά, λεξιλογικά παίγνια που επιφυλάσσει ο ίδιος πρωτίστως στον εαυτό του. Αλλά συνεχίζουν και να εξορκίζουν -με το ιδιόμορφο μαυρόασπρο χιούμορ του- το θάνατο που δυστυχώς απαντιέται συχνά στους λαβυρίνθους της ζωής μας .