ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ

Η ψυχή που βακχεύει, είναι μια ποιητική ψυχή. Είναι μια ψυχή, που αφήνει να εισρεύσει μέσα της η πλημμύρα των ζωικών εμπειριών, χωρίς να κατακλυσθεί και να πνιγεί από αυτές. Η βακχεύουσα ποιητική ψυχή, είναι μια ψυχή μαιναδική, που παλεύοντας διαρκώς με αυτή την πλημμύρα, της δίνει μορφή.Ο Βάκχος έχει αφομοιώσει μέσα του τη μαινάδα, πριν προχωρήσει στην ήρεμη δημιουργική ζωή. Και διάγει την ήρεμη ζωή, όχι ενταφιάζοντας, αλλά ενορχηστρώνοντας μέσα του τη μανία.Ο Βάκχος δεν είναι απαθής, ούτε καταλαμβάνεται από το αμόκ της μανίας. Μπορεί και ΚΑΝΕΙ ΜΕ τη μανία, μεταστοιχειώνοντάς τη σε δημιουργικότητα. Η δημιουργικότητα δεν είναι απωθημένη μανία. Είναι μανία οριακή, κάτι σαν "ήπια μέθη" ή "νηφάλιος μέθη".