ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

Μετά το θάνατο του Ασπρογένη, δεξιοτέχνη στο ταρ, (μουσικό όργανο, πρόδρομος της κιθάρας), ο πρωτότοκος γιος του Χοσεΐν κληρονομεί το ταρ του πατέρα του. Όμως, παρόλο που τα ταρ πάντα «παραδίνονται» στους αρπισμούς των πρωτότοκων κληρονόμων, το συγκεκριμένο όργανο αντιστέκεται στις προσπάθειες του Χοσεΐν˙ κάτω από τα δάχτυλά του δεν μοιάζει τίποτε παραπάνω από ένα στεγνό, άκαμπτο ξύλο, χωρίς σφρίγος – ήχοι ξεροί ενός οργάνου που πενθεί. Έτσι, μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Νουρ, ο Χοσεΐν ξεκινά ένα ταξίδι για το Αρνταμπίλ, όπου ο καλύτερος οργανοποιός της χώρας θα μπορέσει να χορδίσει το ταρ και, ίσως, να του ξαναδώσει ζωή. Όταν φτάνουν στον προορισμό τους αντικρίζουν μια φαιά πόλη, γεμάτη θλίψη. Οι κάτοικοί της θρηνούν για τη δολοφονία του Μοχσέν, επίσης δεξιοτέχνη του ταρ κατά πολύ ανώτερου απ’ τον Ασπρογένη ανθρώπου τυφλού και αγίου ο οποίος στο παρελθόν υπήρξε φίλος του Ασπρογένη, αλλά και εραστής της γυναίκας του.