ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΟ ΔΙΚΑΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΕΠΙ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ

Η συνδυασμένη εφαρμογή της Συμβάσεως και του Πρωτοκόλλου του Κέηπ Τάουν (2001) για τις διεθνείς εμπράγματες ασφάλειες επί εξοπλισμού αεροσκαφών, εγκαταλείποντας την ιδιωτικοδιεθνολογική προσέγγιση, στοχεύει στην ενίσχυση της επενδυτικής ασφάλειας μέσω ενός ομοιόμορφου πλαισίου κανόνων με καινοτόμα χαρακτηριστικά. Καταρχήν, μια νέα αυτόνομη διεθνής ασφάλεια προβάλλει, η οποία, χωρίς να αντικαθιστά τα υφιστάμενα στις εθνικές νομοθεσίες είδη ασφαλειών, συνδεόμενη με αυτά αναδεικνύεται ως αυθύπαρκτο νομικό μόρφωμα. Δημιουργείται ένα νέο Διεθνές Μητρώο για την καταχώρηση των διεθνών ασφαλειών, η οποία συνδέεται όχι με τη σύσταση, αλλά με την μεταξύ τους προτεραιότητα. Προβλέπονται αποτελεσματικές και συνοπτικές διαδικασίες για την ανάκτηση του αεροπορικού εξοπλισμού από τους πιστωτές, ενώ κατά κανόνα οι διεθνείς ασφάλειες δεν επηρεάζονται από ενδεχόμενη αφερεγγυότητα του οφειλέτη. Τέλος, σε δικαιοτεχνικό επίπεδο, επιλέγεται ο δυϊσμός των νομικών κειμένων, με την υιοθέτηση της διπλής δομής Συμβάσεως -Πρωτοκόλλου, βάσει της οποίας η Σύμβαση-πλαίσιο περιέχει τις γενικές, ενώ το Πρωτόκολλο τις ειδικές ρυθμίσεις, δεδομένου ότι επίκειται η θέση σε ισχύ και άλλων Πρωτοκόλλων για διαφορετικές κατηγορίες εξοπλισμού (λ.χ. σιδηροδρομικού, διαστημικού).