Με αφετηρία τις εμπειρίες του από τη διδασκαλία του ρετσιτατίβου του Μότσαρτ και περνώντας από τις σουίτες του Μπαχ, ο συγγραφέας καταδεικνύει τη σημασία και τη χρησιμότητα της χειρονομίας στην κατανόηση της «πρωτογενούς κίνησης», δίνοντας ουσιαστικά μ' αυτό τον τρόπο μια «πυξίδα» για την ερμηνεία της μουσικής γενικότερα.