Κλεισμένος στον δικό σου κόσμο, αυτόν που εσύ διάλεξες για να μη σου κλέψουν τη σκέψη, τα βιαστικά βήματα στο πεζοδρόμιο, κοιτάς τον κόσμο, τη ζωή, με μία αλήθεια, με μία άπλα έκστασης και σοφίας που δίνει σε πράγματα παλιά, τυραννισμένα από την επανάληψη, ένα καινούργιο φώς.