ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ

Υμνώ τον εαυτό μου,Και καθετί που νιώθω θα το νιώσεις και συ,Γιατί κάθε μόριο δικό μου είναι και δικό σου.Την ψυχή μου αβίαστα καλώ,Σκύβω αβίαστα και νωχελικά... σε μια λόγχηθερινής χλόης εστιάζοντας.Σπίτια και δωμάτια είναι γεμάτα αρώματα...τα ράφια είναι γεμάτα αρώματα,Εισπνέω το άρωμα, είναι οικείο και μου αρέσει,Θα μπορούσε το απόσπασμα να με μεθύσει, αλλάδεν θα το επιτρέψω.Η ατμόσφαιρα δεν είναι άρωμα... δεν έχειτη γεύση του αποστάγματος... είναι άοσμη,Θα τη γεύομαι για πάντα... είμαι ερωτευμένοςμαζί της,Θα πάω στην ακροποταμιά του δάσους, θα βγάλωτη μεταμφίεσή μου και θα γυμνωθώ,Θα είμαι σε άμεση επαφή με τον αέρα, σκέτη απόλαυση.