ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΥΛΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΝΟΥ

Φαίνεται ότι η κοινή γνώμη και η πρόθεση της Φύσης και της Θείας Πρόνοιας συμπίπτουν στο ότι ο θεωρητικός στοχασμός πρέπει να έχει πρακτικό σκοπό, δηλαδή να αποβλέπει στη βελτίωση και συστηματοποίηση της ζωής μας και των πράξεών μας. Εντούτοις, οι πιο αφοσιωμένοι στις θεωρητικές μελέτες φαίνεται ότι έχουν άλλη γνώμη. Πραγματικά, αν σκεφτούμε τους κόπους που κατέβαλαν για να περιπλέξουν τα απλούστερα των πραγμάτων, αν φέρουμε στο νου μας τη δυσπιστία προς τις αισθήσεις, τις αμφιβολίες και τους ενδοιασμούς, τις αφαιρέσεις και τις λεπτόλογες διατυπώσεις που συναντούμε από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης των επιστημών, δε θα φανεί παράξενο που άνθρωποι αργόσχολοι και φιλοπερίεργοι καταγίνονται σε άσκοπες αναζητήσεις, χωρίς να κατεβαίνουν στο επίπεδο της ενασχόλησης με τις πρακτικές πλευρές της ζωής και χωρίς να εμπνέονται από τις πιο αναγκαίες και σημαντικές πλευρές της γνώσης. (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)