ΤΡΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Στις "Τρεις γυναίκες" κυριαρχούν η γυναίκα και ο τόπος, η ανάμνηση και το τίμημα του έρωτα. Κάθε γυναικεία φιγούρα συμπληρώνει και κλυδωνίζει ταυτόχρονα τον εσωτερικό κόσμο του αφηγητή. Kάθε προσπάθεια του ερωτευμένου νέου προσκρούει σε ένα "μυστήριο" ή ένα απρόοπτο. Kάθε επιβεβαίωση απειλείται από τη διάψευση. H χαρά είναι πρόσκαιρη, η αναζήτηση διαρκής. Επίκαιρες και διαχρονικές -η αυθόρμητη Ρούλα, η πρόσχαρη Έλεν, η αινιγματική Μάγδα- επανασυνδέουν το πλούσιο συγγραφικό έργο του Βασίλη Βασιλικού με τη λογοτεχνική παράδοση της νουβέλας. Κάτι που καλλιέργησαν, σε μια ανάλογη θεματική, ο Ρόμπερτ Μούζιλ, ο Στέφαν Τσβάιχ αλλά και ο Κοσμάς Πολίτης. Γραμμένες στις αναταράξεις της εφηβείας του συγγραφέα, με σκηνικό τοποθεσίες και εποχές από έναν κόσμο που έβγαινε με έκδηλη αγωνία, αλλά και δημιουργική αισιοδοξία από τον εμφύλιο.