ΥΒΡΙΔΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Δεν είναι και τόσο δύσκολο να καταλάβει κάποιος, ότι οι πολίτες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων στην κοινή μοίρα, ότι είναι κουρασμένοι από τα τρέχοντα πολυσύνθετα ζητήματα. Διακατέχονται από ένα ακαθόριστο ιδεολογικό προσανατολισμό και στερούνται την ευκρίνεια των απαραιτήτων συνετών οραματισμών. Είναι παγιδευμένοι μέσα σε ένα τεράστιο όγκο εισερχομένων πληροφοριών και "ενημερώσεων" από άπειρες πηγές με αντικρουόμενα συμφέροντα και αδιαφανείς στόχους, αλλά ευκόλως εικαζομένους. Όλοι φαντάζονται, ότι οι καλύτερες ημέρες θα έλθουν με μία μεγάλη επανεκκίνηση, αλλά ουδείς κάνει τον κόπο να σκεφθεί, το πώς θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο ευκταίον άλμα. Ωστόσο οι περισσότεροι συναινούν στην πολυδιαφημιζόμενη νεωτερικότροπη δημοκρατία, κατόπιν του εισδεσομένου καταιγισμού διαβεβαιώσεων, ότι ουδέν κώλυμα είναι απροσπέλαστον για τους έχοντας την ευθύνη επιτελέσεως των δημοκρατικών δεόντων. Με την σκέψη αυτή σαν οδηγό, οι πολίτες πορεύονται και δέχονται κάθε είδους σχέση, που θεωρούν, ότι είναι βολική, χωρίς να διερωτώνται εάν αυτό είναι μία ζημιογόνος συνταγή για να μεταφερθούν σε ένα μεταγενέστερο στάδιο, όπου θα αιχμαλωτισθούν μέσα σε μία ψυχοπνευματική φυλακή χωρίς ελπίδα διαφυγής. Ο πραγματισμός είναι κάτι, ο οποίος στ' αλήθεια επικρατεί, οι δε πολίτες θέλοντας και μη ανέχονται τα πάντα, διότι όπως πιστεύεται δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς ή εάν αντιδράσουν στηριζόμενοι στην κοινή λογική, τότε θα βρεθούν στο απέναντι στρατόπεδο του περιθωρίου. Κι' όμως μία νέα αρχή επιτυγχάνεται, όταν οι άνθρωποι αμφισβητήσουν εν τη πράξει τα όσα συμβαίνουν και τα οποία οι έμφρονες θεωρούν ότι τα συμβαίνοντα είναι μακράν κάθε ελληνικής παραδοσιακής ηθικής.